„Rorate coeli desuper, et nubes pluant iustum” –„Niebiosa rosę spuśćcie nam z góry, Sprawiedliwego wylejcie chmury…” Starożytna antyfona każdego roku rozbrzmiewa w naszych świątyniach w pierwszą niedzielę Adwentu. Obok niej jedna z najstarszych i najkrótszych zarazem modlitw chrześcijaństwa, „przedostatnie” słowo Apokalipsy. „Marana tha. Przybądź, Panie Jezu.” Co łączy te dwie modlitwy?

Tęsknota. W Adwencie tęsknimy bardziej niż w innym czasie. Tęsknimy za Miłością, za Pokojem, za Świętością, ZA BOGIEM. A jeśli tęsknić przestaliśmy – niech nas porwie adwentowa pieśń, niech nas porwie modlitwa Kościoła, niech nas porwie wspólnota ludzi czuwających na Mszach Roratnich, o świcie w świątyniach, by tęsknotę również w nas obudzić. Wszystkich już tęskniących i tych jeszcze śpiących – zapraszamy do wspólnego pielgrzymowania po drogach Adwentu.

Ważne momenty adwentowego czuwania w naszym kościele:

Roraty – 6:30

Nowenna do Niepokalanego Poczęcia (od 29.11. – 7.12.) – na Mszach roratnich o godz. 6:30

Nowenna do Bożego Narodzenia (od 16.12.- 24.12) – na Mszach roratnich o godz. 6:30

Sakrament Pokuty – każdego dnia przed Mszą św.

Od pierwszej niedzieli Adwentu 2014 roku do 02 lutego roku 2016 w całym Kościele będzie trwał Rok Życia Konsekrowanego. Będzie on przeżywany pod hasłem: „Ewangelia, proroctwo, nadzieja – życie konsekrowane w Kościele dzisiaj”. Papież Franciszek ogłaszając ten Rok powiedział: „życie konsekrowane jest złożone, jest pełne łaski ale i grzeszności. W tym roku pragniemy uznać i wyznać nasze słabości, pragniemy też z mocą pokazać światu ile wśród nas jest świętości i żywotności. Jak wiele jest świętości ukrytej w naszych domach, klasztorach, ale przez to nie mniej owocnej, która sprawia, że konsekrowani są “żywymi ikonami Boga” po trzykroć Świętego.                                          W tym roku będzie więc okazja, aby odkryć wartość całkowitego poświęcenia się Bogu, którego świadkami są osoby konsekrowane, oraz lepiej poznać życie i specyfikę powołania  ludzi, którzy zrezygnowali z osobistej kariery, z założenia rodziny, dla większego dobra, jakim jest Bóg.                     Niech ten Rok Życia Konsekrowanego, będzie okazją do modlitwy za tych którzy realizują swe powołanie w zakonach w Instytutach Świeckich, czy w Indywidualnych Formach Życia Konsekrowanego służąc w tak wielu wspólnotach, w szpitalach, na misjach, w szkołach.  Niech będzie również czasem modlitwy o nowe, święte powołania do służby Bogu i ludziom we wspólnocie Kościoła.

Rok liturgiczny lub rok kościelny to wspomnienie zbawczego misterium Jezusa Chrystusa w ciągu jednego roku kalendarzowego, które  rozpoczyna się w pierwszą niedzielę Adwentu.  W trakcie jednego roku ukazana  jest cała tajemnica Zbawienia.  Rok liturgiczny nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Chociaż  liczy prawie tyle samo dni i tygodni, to jednak rozpoczyna się pierwszą niedzielą Adwentu a kończy się ostatnią niedzielą w czasie zwykłym,  w Uroczystość Chrystusa Króla.  Centralne miejsce  w roku liturgicznym zajmuje wydarzenie Zmartwychwstania Chrystusa, a więc wydarzenie paschalne, które Katechizm określa jako „źródło światła” (KKK 1168) opromieniające  swoją jasnością cały roczny obchód.